Cukier w produktach spożywczych.

W żywieniu rozróżniamy węglowodany przyswajalne i nieprzyswajalne. Pamiętaj, że te pierwsze dostarczają energii, a trawione są i wchłaniane w jelicie cienkim. Drugie natomiast – są częściowo fermentowane w jelicie grubym dzięki obecnym tam bakteriom.

Cukry dodane, a naturalne.

Tak naprawdę nie ma różnicy dla organizmu pod względem fizjologicznym, które cukry są zjedzone – naturalne, np. z owoców, czy też cukry dodane. W obu przypadkach ich metabolizm przebiega tak samo. A jak powinno wyglądać to na etykiecie? Termin “węglowodany” na etykiecie produktu spożywczego oznacza więc wszystkie węglowodany podlegające metabolizmowi w organizmie, łącznie z alkoholami wielowodorotlenowymi. Zawartość “cukrów” z kolei będzie dotyczyć wszystkich cukrów prostych i dwucukrów z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych. Natomiast błonnik dotyczy węglowodanów, które nie są trawione i wchłaniane w jelicie cienkim.

Węglowodany przyswajalne dostarczają energii,
a trawione są i wchłaniane w jelicie cienkim.
Węglowodany nieprzyswajalne są częściowo
fermentowane w jelicie grubym
dzięki obecnym tam bakteriom.

 

“Bez dodatku cukru”.

Nie zdefiniowano dokładnie “cukrów dodanych”, jednak gdy znajdziemy na opakowaniu stwierdzenie “żywność bez dodatku cukru” oznacza to, że nie dodano żadnych jednocukrów i dwucukrów.  Jeśli producent nie dodał cukrów do swojego produktu, ale są obecne cukry naturalne, wówczas może na opakowaniu umieścić napis “Zawiera naturalnie występujące cukry”.

Terminy określające węglowodany:

• Cukry – węglowodany proste, m.in. glukoza, fruktoza, galaktoza, sacharoza
• Cukier – określa sacharozę
• Cukry “wolne” (free sugars) – jednocukry i dwucukry dodane do żywności i napojów przez producenta, kucharza lub konsumenta w trakcie produkcji, przetwarzania i przygotowywania potraw, napojów oraz cukry naturalnie występujące w miodzie, syropie, sokach owocowych i koncentratach syropu owocowego
• Cukry “dodane” (added sugars) – jednocukry i dwucukry stosowane jako sacharoza, fruktoza, glukoza, hydrolizaty skrobi (np. syrop glukozowy, wysokofruktozowy) oraz dodane do żywności podczas jej wytwarzania

Literatura:

Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polskiej, 2012

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r.
w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004

USTAWA z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia